Μύθοι και πραγματικότητα

Στην Ελλάδα , τη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», μας αρέσει να ζούμε με τους μύθους, μας αρέσει να ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα. (Άλλωστε και το κύριο σύνθημά μας τελευταία είναι να καλούμε και τους ξένους να «ζήσουν τον μύθο τους στην Ελλάδα»..) Όταν όμως η πραγματικότητα μας πέφτει κατακέφαλα, τότε όλοι (δήθεν) έκπληκτοι πέφτουμε από τα σύννεφα.
Κλασσικό παράδειγμα της νοοτροπίας μας είναι τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της παιδείας.
Όταν το 2005 ο Γάλλος Ακαδημαϊκός Λοράν Λαφόργκ σχολίαζε την έκθεση του ΟΟΣΑ (pisa 2003) με τη φράση : «Ο κόσμος δεν το γνωρίζει, αλλά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα ναυάγιο» και θεωρούσε ναυάγιο την απόδοση των Γάλλων μαθητών, γιατί ενώ ξοδεύουν 65 δολάρια το χρόνο ανά μαθητή τα αποτελέσματα είναι δραματικά , οι δικοί μας Ακαδημαϊκοί μελετούσαν το βιβλίο της ιστορίας της Στ Δημοτικού…
Είναι ξεκάθαρο ότι το ύψος της χρηματοδότησης ελάχιστα επηρεάζει την απόδοση των μαθητών. Απόδειξη είναι οι θέσεις που καταλαμβάνουν οι μαθητές της Σλοβενίας, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας κ.α, που δαπανούν πολύ λιγότερα από τη Γαλλία και την Ελλάδα , αλλά βρίσκονται πολύ υψηλότερα απ’ αυτές .
Έχει αποδειχθεί ότι κανένα σύστημα δεν αποδίδει χωρίς την ανάληψη ευθύνης από τους εκπαιδευτικούς. Ο εκπαιδευτικός είναι η καρδιά στη διαδικασία της μάθησης. Είναι απαραίτητο να δίνονται κίνητρα οικονομικά, επιστημονικά, κοινωνικά, γιατί χωρίς αυτά οι όποιες δαπάνες για την εκπαίδευση δεν έχουν κανένα αντίκρισμα, το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει.
Το τι γίνεται στη πατρίδα μας όλοι το γνωρίζουν, όλοι το ανέχονται.
Ο εκπαιδευτικός είναι μόνος και έρημος. Κανένας δεν τον ρωτάει για τίποτα, κανένας δεν τον υπολογίζει, κανένας δεν τον ελέγχει.
Αρκεί να μπαίνει και να βγαίνει από την τάξη κανονικά- με το κουδούνι –
Όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τρόπος να απομακρυνθεί ένας ακατάλληλος εκπαιδευτικός (και είναι πολλοί) από την τάξη παρά μόνο αν υποπέσει σε ποινικό αδίκημα !!
Όλοι γνωρίζουν ότι δεν επιτρέπεται στον εκπαιδευτικό να καθοδηγήσει επαγγελματικά ένα μαθητή εκτιμώντας τις ικανότητες η τις δεξιότητες του.
Όλοι τρέχουν τα απογεύματα στα φροντιστήρια (ακόμα και οι μαθητές των πανάκριβων και πολυτελών ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ) και τα πρωινά απλώς «παρκάρουν» με ασφάλεια στα σχολεία.
Πιστεύω ότι μόνο στη χώρα μας συμβαίνει ο μαθητής να έχει δικαίωμα να απουσιάζει επί 50 ώρες το χρόνο χωρίς καμία δικαιολογία !!
Όταν αυτά (και άλλα πολλά) συμβαίνουν στα Ελληνικά Σχολεία, όταν περνούν οι μέρες και τα χρόνια χωρίς τίποτα να αλλάζει, τα αποτελέσματα είναι αναμενόμενα. Τελευταίοι οι Έλληνες μαθητές στην Ευρώπη !!!
Πολλοί θα πουν : Ε και ; ….